کابوس
در این خیابانهای بی پایان
بی راهه های راه بندان
در لابه لای مردمی همواره در صف
جایی که لبریز است از اجناس و آدمهای ارزان قیمت یک بار مصرف
بی اعتنا به شاعرانی حل شده در جدولی از واژگان منقطع
در متن یک کابوس مبهم
من در به در دنبال چشمان تو می گردم
گرچه نمی یابم تو را
اما
احساس زیبایی ست این دلواپسی
اینکه تو را در خواب و بیداری خود این قدر می خواهم!
+ نوشته شده در شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۱ ساعت توسط محمدرضا ترکی
|
سروده های محمدرضا ترکی